En Karanlık Gün: 17 Ağustos 1999 ...

Evet, senin yaşın küçük sen nereden bileceksin o günleri diyenler olabilir, kısmen de haklılar da. Tam bilmesem de hissetmek istiyorum onların yaşadıklarını bir nebze de olsa.

Yaşadığım il birinci derece deprem bölgesi içinde bir yer. Ara sıra ufak tefek sarsıntılar bizde de oluyor. Ürkmüyor değilim aslında. İnsan bir anlık bir telaşa kapılıyor istemeden de olsa. İnsan kendisini düşünmese bile sevdiklerini, değer verdiklerini düşünüyor o anlarda ...

Şundan eminim ki benim hissettiklerim, o gün bu acıyı tadan insanların hissettiklerinin yanında karşılaştırılamaz bile. O acıyı tadanlar bir tek hayatlarını kaybeden insanlar değil ... O'nların yakınları da en az O'nlar kadar bu acıyı tadan insanlar ...

Bir yandan da seviniyorum aslında. Birçok din alimi depremde ölen insanlar eğer imanlı ise şehit mertebesine ulaştıklarını söylüyorlar. Şehitlik mertebesi ... Yüce Rabbim mekanlarını cennet eylesin ...

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Ayna Nöron Nedir?

Dil-i Medya

Gökyüzü